مجله زندگی به نقل از شبتان نوشت :
بازیگر است و سال‌ها در قاب جادویی کوچک و بزرگ خانه‌هایمان، لبخند را مهمان لبان و شادی را روانه دل‌هایمان کرده است. شیرین سخن می‌گوید و با ته لهجه آذری که در گویشش دارد؛ جملاتش را با مزه و دوست داشتنی ادا می‌کند. او قبل از آنکه، بازیگر وادی هنر باشد، بازیگر نقش خویش است در صحنه پهناور زندگی. بازیگر نقشی بی‌بدیل و بی همتایی که روزگار، خود صحنه گردانش را برگزیده و قبل از نامداری در زمین، نامی آسمان‌ها گشته است.
حلیمه سعیدی مادر شهید «رضا لشگری» که همه او را «خاله قزی» فیلم‌های تلویزیونی می‌نامند؛ قبل از آنکه یک بازیگر هنرمند باشد، مادر شهیدی است که هنرمندانه نقش خویش را در زندگی ایفا کرده است.
پای صحبت شیرین و جذاب او نشستن و از رضای شهیدش پرسیدن، آن هم در عصر پر رفت و آمد پنج شنبه‌های گلزار شهدای بهشت زهرا (س) ، کاری به نظر سخت و دشوار می‌آید. مردمان می‌آیند و می‌روند و هر کدام با تکه‌ای و جمله‌ای گفتگویش را نیمه کاره می‌گذارند. اما گویی سخن گفتن در مورد فرزند شهیدش؛ از تمام نقش‌های عالم برایش مهم‌تر و جذاب تر است. در کنار مزار فرزندش می‌نشیند و در میان خیل دوستداران و طرفدارانش فقط از رضا می‌گوید:
تبلیغات بنر شما